Začeci organizovane zdravstvene službe u Baru potiču još iz 1923. godine, kada se osnivaju prve antimalarične stanice.
U Starom Baru, na Biskupiji, 1930. godine, izgrađena je montažna zgrada i počela je sa radom Antimalarična ambulanta sa gradskim kupatilom. Godine 1932. osnovan je prvi Dom narodnog zdravlja sa narodnim kupatilom u Starom Baru. Ova zgrada i danas postoji, ali je van upotrebe (bivše ORL odjeljenje). Prije rata, za smještaj bolesnika korišćeni su neki hotelski prostori na Pristanu.
Nakon oslobođenja, zgrada hotela „Marina", pod Volujicom, preuređena je za bolnicu, te je bilo angažovano nekoliko ljekara i medicinskih sestara. Za preseljenje Bolnice sa Pristana u Stari Bar, najveće zasluge pripadaju prim. dr Ivani Jovanović, hirurgu, dr Milanu Gvozdenoviću, jednom od čelnih ljudi tadašnjeg zdravstva Crne Gore i dr Đorđu Raduloviću, hirurgu i upravniku bolnice „Danilo I" sa Cetinja. Dana 10.06.1949. godine, poslije svog službovanja na Cetinju, u Podgorici, Nikšiću i Risanu, dr Ivana Jovanović, hirurg, stupila je na posao u Narodnu bolnicu Stari Bar. Njenim dolaskom prestala je svaka ideja o formiranju Tropskog instituta na započetoj građevini, koja je tada imala samo prizemlje i podrumski dio, u kojem su kasnije smješteni kuhinja i vešernica Bolnice. Potom je uslijedila izgradnja Bolnice sa spratom i potkrovljem. Započinje po prvi put zajednički zdravstveni rad sa svojim suprugom dr Miodragom Jovanovićem, hirurgom, koji postaje prvi upravnik bolnice u Starom Baru.
Još za vrijeme rata, Italijani započinju izgradnju Bolnice u Starom Baru, a njen dovršetak je uslijedio krajem 1949. godine, kada je prestala sa radom privremena bonica na Pristanu. Bila je to, tada, moderna Bolnica površine 1.800 m² sa kapacitetom od 80 postelja. Kako su prostorni kapaciteti Bolnice bili mali, kasnije 50-tih godina, izgrađen je paviljon tipa polumontažne barake za potrebe internog i infektivnog odjeljenja. Ovaj objekat, poslije adaptacije, služio je jednim dijelom za smještaj infektivnog odjeljenja i kompletne polikliničke službe. Isti postoji i danas. Međutim, prostor infektivnog odjeljenja je van upotrebe, dok je dio polikliničke službe privremeno adaptiran u mrtvačnicu i obdukcioni prostor, a ostali dio služi kao pomoćni magacin. Sa navedenom dogradnjom uvedeno je novih 40 postelja, te je tako Bolnica u Starom Baru imala kapacitet od 120 bolesničkih kreveta. U krugu bolnice, površine 3 hektara, izgrađeni su još neki objekti: magacin, garaža, mrtvačnica i stanica za transfuziju krvi (objekti postoje i danas, ali su van upotrebe).
Razvojem zdravstvene službe i orijentacijom da bolnica u Starom Baru bude i regionalna bolnica za opštine Bar i Ulcinj, započela je izgradnja nove Bolnice, kapaciteta 180 bolesničkih kreveta, površine 5.200 m². Nova Bolnica, uz dosta problema oko obezbjeđivanja sredstava, završena je sredinom 1975. godine, kada je taj objekat počeo sa radom, septembra iste godine. Treća je po redu Bolnica u poslijeratnom periodu i danas je u funkciji. Tokom 60-tih godina prošlog vijeka, izgrađena je i zgrada administracije i uprave, koja je srušena nakon katastrofalnog zemljotresa od 15. aprila 1979. godine zbog većih oštećenja. Tadašnja bolnica (stara zgrada), uz mnoge urađene adaptacije, služila je za potrebe higijensko-epidemiološke službe, bakteriološkog i centralnog hemijsko-kliničkog laboratorijuma. Poslije pomenutog zemljotresa, ona je oštećena i kasnije je srušena, gdje je danas lociran novi Ambulantni blok Bolnice sa pratećim sadržajima. Sadašnja bruto građevinska površina obuhvata 9.944,00 m², a neto korisna površina iznosi 8.688,00 m². Objekat je u funkciji mnogo godina i dokazao je opravdanost funkcije i izgrađenih elemenata, pa se kao takav može i dalje koristiti.